
Art. 407 La brev da credit ed il mandat da credit
1 Brevs da credit, cun las qualas l’adressader incumbensescha l’adressat, cun u senza inditgar in import maximal, da pajar ad ina persuna determinada ils imports pretendids, vegnan giuditgadas tenor las prescripziuns davart il mandat e davart l’assegnaziun.
2 Sch’i n’è betg inditg in import maximal, ha l’adressat – en cas da pretensiuns che na correspundan evidentamain betg a las relaziuns da las persunas pertutgadas – da communitgar quai a l’adressader e da refusar il pajament, fin ch’el ha retschavì ina directiva da quel.
3 Il mandat ch’è cuntegnì en la brev da credit vala mo alura sco accept , sch’i vegn inditg expressivamain in tschert import en l’acceptaziun.
Es besteht kein Anspruch auf Aktualität und Vollständigkeit/Richtigkeit.